Villa Ginori-Lisci - Massaciuccoli - De nauwe relatie tussen Puccini en het meer van Massaciuccoli begon in Massaciuccoli (waarschijnlijk tijdens een excursie met vrienden). De verhuizing naar Torre del Lago en de passie van de componist voor het jagen aan het meer komen voort uit de vriendschap met de markies Carlo Ginori-Lisci, die in 1887 het meer en de omliggende terreinen kocht van Eugenio Minutoli Tegrimi. Met de markies Carlo begon Puccini een diepe vriendschap: de componist wijde “La Bohème” aan de markies en “Avanti Urania” aan zijn vrouw, Anna.
De binnenhaven werd de ideale aanlegplaats voor de overgangen van het meer en op een keer, na een verschrikkelijk auto-ongeluk, werd het gebruikt als vertrekpunt voor de binnenvaart die de componist terugbracht naar Torre del Lago.
In de plaats La Piaggetta, vertegenwoordigd Villa Ginori-Lisci, gerestaureerd aan het einde van de XIXe eeuw, de verbintenis van een tot de verbeelding sprekend landschap met de rode kleur van zijn stenen en de profielen in toscaans neo-gotische stijl, die Puccini zozeer waardeerde dat hij het koos voor zijn villa’s in Chiatri en Viareggio.
Puccini verbleef vaak in de villa, vooral om te genieten van het gezelschap van de dochter van Carlo en Anna, Bianca Maria, die hij leerde kennen toen ze nog kind was. Volgens de componist was Bianca Maria een verfijnde kenner van de muziek (hij vroeg haar vaak haar mening over zijn werken en gaf haar vaak kaartjes voor zijn uitvoeringen).

Villa Puccini - Torre del Lago Puccini

In 1891, na een zomers verblijf in Andreozzi, huurde Giacomo Puccini twee kamers van Venanzio Barsuglia. Het is een eenvoudige woning-toren aan het meer Massaciuccoli: drie kamers op de hoogste verdieping met een gemeenschappelijke keuken en een stal op de begane grond. Vervolgens kocht Puccini de woning-toren en nam deel aan het project voor de sloop, die voorzag in het onderhoud van de fundamenten.
De villa heeft een traditionele structuur, gekenmerkd door kubieke volumes, symmetrie en een precieze verdeling van de ruimten ten opzichte van hun functies. De tuin heeft een onregelmatige plattegrond en wordt begrenst met bloemperken versierd met vreemd gevormde stenen, palmen en hagen die bijzondere visuele effecten creeren.
De strikt architectonische structuur verzet zich tegen het eclectische in het interieur, waaraan de componist zelf meewerkte.

Villa Puccini - Viareggio - In 1900 tot ereburger van Viareggio uitgeroepen, verbleef Puccini meerdere malen in de badplaats door woningen te huren of in hotels te verblijven. In 1915 kocht hij een terrein met uitzicht op het pijnbomenbos en een paar jaar later gaf hij opdracht aan de architecten Pilotti en Severini om een ontwerp voor de villa in Viareggio en de dependance te maken. De werkzaamheden duurden ongeveer twee jaar en de meester kon zich er in december 1921 vestigen.
De villa, bestaande uit een begane grond en een soutterain met de dienstkamers, bevindt zich in via Buonarroti. De gevels zijn versierd met bakstenen die de deuren en ramen omlijsten. De gevels aan het noorden en het oosten zijn versierd met porseleinen panelen met felle kleuren, die maskers en decoratieve elementen in relief voorstellen. Binnen zijn de kamers op een geordende en functionele manier verdeeld naar de wensen van de componist. In de tuin zijn de dennen en eikenbomen een ideale voortzetting van het tegenoverliggende dennenbos.

Het Viareggio van Puccini - Heeft Puccini in Torre del Lago de “Club della Bohème” gesticht, in Viareggio was hij de president van de “Club Gianni Schicchi”, gevormd door illustere inwoners die samenkwamen in de gelijknamige bar aan de boulevard.
“La fanciulla del West” was de einge opera van Puccini die in Viareggio was vertegenwoordigd, in het Teatro Politeama in september 1923.