Er bestaat een verhaal dat vertelt over de betovering van sommige oude ambachten. Een jaar geleden besloot Daniel Day-Lewis, engelse acteur die tweemaal met een Oscar bekroond werd met “My Left Foot” en “There will be blood” het sterrenleven van Hollywood te verlaten en een tijdje door te brengen als, maar dan in het echt, leerling-schoenmaker in een ambachtelijke winkel in borgo San Frediano.

Dus als we ons op vakantie bevinden in Florence, is het eenvoudig om ons te laten verleiden – in ons geval slechts een aantal uur- door de tijdloze schoonheid waar het meesterschap en de traditie op gebouwd zijn.

Vertrekpunt Ponte Vecchio, de veertiende eeuw overstekend met twij rijen goudsmeden en juweliers. Niettemin is de geschiedenis van dit monument, één van de meest tot de verbeelding sprekende van de stad, bijzonder: oorspronkelijk bevonden zich hier de “beccai”, de slagers die gewend waren de overblijfselen van hun dagelijks werk rechtstreeks in de rivier te gooien. Pas aan het einde van de zestiende eeuw besloot Ferdinando I, die gehinderd werd door de lucht die tot aan het Corridoio Vasariano kwam, het te vervangen door goudsmeden en juweliers.

Meteen na de Ponte Vecchio, tussen gebouwen en villa’s, de historische gebouwen en de appartementen van Florence die zich in de Oltrarno bevinden, verbergen zich winkeltjes die gespecialiseerd zijn in de bewerking van hout en de realisatie van strohoeden (in Santo Spirito), laboratoria met stoffen voor de inrichting of voorwerpen van zilver en glas (San Frediano), zaken waar tassen, schoenen en lederen kleding gemaakt en verkocht worden (Santa Croce).