“Deze kostbare drank dat als een vrolijke prikkeling door je hele lichaam stroomt, dat de intellectuele drank genoemd werd, de vriendin van de geletterden, de wetenschappers en de dichters omdat het de zenuwen van zich afschudt, de ideeen verheldert, de verbeelding levend maakt en de gedachten doet versnellen”.
Zo beschreef Pellegrino Artusi aan het einde van de negentiende eeuw koffie in zijn “de wetenschap in de keuken en de kunst om goed te eten”.

En geef hem eens ongelijk.

Chocolade, een ander exotisch mengsel dat na lange reizen uit west-Indie komt, was een luxe produkt, een drankje dat de aristocraten in hun salons van hun villa’s in Florence of hun plattelandsverblijven dronken.

De café’s ontstonden in de stad tussen de XVIIIe en de XIXe eeuw en veranderden in plaatsen van literaire tijdschriften, artistieke bewegingen, in debatplaatsen, ontmoetingen en... soms ook in botsingen.

Dus als we ons in Florence bevinden, tussen het bezoek van een museum en wat foto’s van een monument in, is een pauze in een café in één van de stadse historische lokalen verplicht.

Op het Piazza della Repubblica bevinden zich Giubbe Rosse, waar de Futuristen bijeen kwamen, Paszkowski, tot nationaal monument verklaard, en Gilli, laatste voorbeeld van een Belle Epoche café die nog over is in Florence.

Op het piazza della Signoria bevindt zich daarentegen Rivoire, in via Cavour Michelangiolo (de Macchiaioli zaten hier aan tafeltjes).

Tot slot, als er kinderen zijn kunnen we ze verblijden met een kop warme chocolademelk (Robiglio) of een ijsje (Vivoli), en dan is het tijd om terug naar ons appartement of villa in Florence te keren en het avondeten klaar te maken.